Izenburua: Barruko leihoa
Idazlea: Pello Añorga
Ilustratzailea: Jokin Mitxelena
Argitaletxea: Pamiela
Urtea: 2016
Barruko leihoa haurrentzako poema liburu bat da, lirismo handikoa, Pello Añorgak orain dela urte batzuk zuen ZUNI-ren ildokoa. Poematxoak, barrura begiratzeko eitekoak dira, zeinetan barrura begiratzen den heinean, kanpora ere begiratzen dugun. Poema batek ondo laburbiltzen du begirada hau. Hona:
Barruko leihotik sartu da ekia
bihotza jaikita zabal begia
Era guztietako gaiak ukitzen dira, zazpi ataletan banatuta, laurogei orrialdetan zehar, naturak protagonismo berezia duelarik. Esaterako: Loreak, haziak, zomorroak, zainak, zuhaitzak eta errautsak; baita maitasunak eta nola ez hitzak.
“Begiak ditugu ai, isil eta goibel;/ begiak gorrituta, irribarra umel/ baina bizi zarete Bego eta Migel/ berriro pizten baita izan dena orbel”. Hildako bikote bati idatzi nion bertsoa etorri zait burura liburu honetako haiku itxurako zenbait poema irakurtzerakoan. Zenbaitek iradokitzen dute halako harreman bat, bizitzaren eta heriotzaren artekoa, zeruaren eta lurraren artekoa, argiaren eta ilunaren artekoa, kanpokoaren eta barrukoaren artekoa… betierekoa. Berpizten dena.
Animatzen zaituena.
Ematen du Joxan Artze ari zaidala errezitatzen, Jokin Mitxelenaren marrazki ederrez lagunduta: “Kandela deseginda, kandela desegin, argia eginda, argia egin”.